kreupelhout |
In mijn belevingen van een geestelijke kwaliteit kende ik sinds het jaar 1983 twee aan- en afhankelijkheden van een kroon, die van het Koninkrijk der Nederlanden en die van het overzeese Kingdom England, omtrent het bestaan van een United Kingdom hoort ge mij niet spreken en dat komt dan ook niet in mijn denken voor als een waarde. Er was dus sprake altoos van een drievoudigheid van twee vorstinnen en een vorst, een wereld van problematiek dat kan de lezer goed begrijpen naar het schijnt, en uiteindelijk besloot ik van de situatie gebruik te mogen maken ten politieke voordele van de beide partners in het overleg omdat ik er ter persoonlijke verduidelijking van mijn vraag naar identiteit toch wel niet uit zou komen zo had ik begrepen, en waar twee dames zijn betrokken is er altijd sprake van een vorm van jaloezie.
* *
Derhalve vormde ik mijn wat gespleten wereldbeeld om tot een soort van mix van de positieve kanten van de twee werelden en voorzag ik met een koele blik voor de toekomst van de mensheid, de garantstelling van het evenwicht in Europa en ten behoeve van de ontwikkeling van het gezag dat mij ten deel viel grote voordelen, waarbij ik rekening moest houden met de mateloosheid van het aanzien van de Engelse Monarchie en de probleemloze ijverzucht waarmee ons land bekend is geworden, maar erg gelukkig ben ik met de siutuatie nooit geweest, dat wil ik de gemiddelde lezers en lezeressen maar duidelijk onder de neus wrijven, naar het mij evenwel bekend werd is er op het taalkundig gebied geen probleem ontstaan, een feitelijkheid die ik heb willen uitbuiten met als gevolg dat mij de eer te beurt is gevallen mij te mogen beleven als het haantje in het kippenhok, een identiteit de beide dames als symboliek wellicht wél bekend.
* * *
Het enige resultaat dat ik in een persoonlijke zin heb verkregen na ampele overweging is, dat ik in een gezonden zijn van Engels karakter de kroon van ons land wilde of meende te moeten bemachtigen, en in de betrekkelijkheid van de situatie er weigerachtig tegenover ben komen te staan om de Noordzee dan maar over te steken, met als gevolg een dreigend konflikt in beide betrokken werelden van staatkundige aard, daar kwam nog bij de religieuze missie die ik heden beleef waarmee ik evenwel een groot succes heb in het terugbrengen van een evenwichtige eenwording van de kerken zonder dat geschilpunten en wrijvingen nu zomaar van de baan zijn, maar ik zie met angst en beven uit naar het aankomende Lutherjaar in 2017, want in konkreto lijdt ik thans reeds aan een grenzeloze godsdienstwaan en is de portemnonnee zo goed als altijd leeg.
+ + +
Moge dit alles een verklaring van volkomenheid worden geheten. Ik ben geen paus te heten noch ergens staatshoofd van of voor en ben dat ook in het geheel niet van zins.
# = #
Le royaume est mon prison.
No comments:
Post a Comment